(Das Strandbad in Klagenfurt am Abend des 3. März 2018, menschenleer bis auf, am Ende des Steges, zwei ehemalige Beachvolleyball-Nachwuchsspieler in schwarzen Stiefeln, schwarzen Hosen und schwarzen Anoraks mit der Aufschrift "Security".)

DER ZWEITE: Wos manst du, wia ma soll tuan mit Wohl?

DER ERSTE: Jo, rettn! Schitzn! Sunst fressn Scheiß-Japana olle zomm!

DER ZWEITE: Nit Fisch! Londtogswohl! Weast du gehn?

DER ERSTE: Sicher.

DER ZWEITE: I man, i nit.

DER ERSTE: Spinnst? Sicher muasst gehn! Demokratische Pflicht! I east gestan gschrieben Aufruf. (Zieht ein zusammengefaltetes Blatt Papier aus der Gesäßtasche und reicht es dem Zweiten.)

DER ZWEITE (faltet das Blatt auseinander und liest vor): "Demokratische Pflicht // Freind, du sogst, es geht dir schlecht, / du host ka Oaweit und kein Göld, / darum sogst du, es is decht / völlig wurscht, ob man noch wöhlt. // Ich ober soge: Ist es nicht! / Dos Volk allein hot zum entscheiden! / Wöhln is Demokratenpflicht, / losse sie dir nicht verleiden! // Klor, zur Wohl stehn vüle Trottln, / und da Wöhla schenkt Vatraun / oft Banditen und Falottn, / oft amol tuat man bled schaun, // wos die Tockan olles onstölln / öffentlich und auch vasteckt. / Doch man konn sie wieda obwöhln. / Es ist kein Sistem perfekt. // Darum, Freind, loss es dir sogn, / freies Wohlrecht is ein Glick! / Die's nicht hobn, tuan oft vazogn / oder wöhlen gleich den Strick." (Faltet das Blatt zusammen und reicht es dem Ersten.)

DER ERSTE: Und?

DER ZWEITE: Guat.

DER ERSTE: Wohl?

DER ZWEITE: Wohl wohl, guat. Host eh recht. Wea i holt aa gehn.

DER ERSTE: Wen weastn?

DER ZWEITE: Waß nit. Burgi mant, Darmann.

DER ERSTE: Echt? Darmann?

DER ZWEITE: Jo. Burgi sogt, is da Anzige, wos konn zruckholn Beachvolley von Donauinsel. (Pause)

DER ERSTE (faltet das Blatt auseinander und liest einige Zeit stumm, knüllt es dann zusammen und wirft es in den See)

DER ZWEITE: Spinnst?

DER ERSTE: Naa. Irgendwie ... Waß nit. Irgendwie passt nit. Weil, vastehst, du host schon aa recht. Wonn jemand bewusst sogt: Ich treffe fia mich noch eingehender Überlegung die demokratische Entscheidung, doss ich nicht zur Wohl gehe – is aa in Ordnung. Konn man nix dagegen sogn.

DER ZWEITE: Manst?

DER ERSTE: Sicher.

(Vorhang)

(Antonio Fian, 2.3.2018)